بازدیدها: 60

بیماری ام اس یک اختلال خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن در برابر سیستم عصبی مرکزی (CNS)، که از مغز، نخاع و اعصاب بینایی تشکیل‌شده است، واکنش غیرطبیعی نشان می‌دهد و به آن حمله می‌کند. تصور می‌شود که این بیماری در افرادی به وجود می‌آید که ترکیبی از ژنتیک مستعد و همچنین یک یا چند عامل محیطی را دارا باشند. افراد مبتلا به ام‌اس به‌طور معمول یکی از چهار دوره بیماری، که می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد را تجربه می‌کنند.

درمان قطعی برای بیماری ام اس وجود ندارد و تنها راه کنترل و مدیریت این بیماری با روش‌های فیزیوتراپی و توان‌بخشی می‌باشد. روش‌های فیزیوتراپی بسیاری وجود دارد که توسط متخصصین ما درکلینیک فیزیوتراپی پیشرفته شمیم با مدیریت دکتر حیدر سعادتی برای رسیدگی به روند بیماری و مدیریت علائم ام‌اس مانند انقباض عضلانی، درد، مشکلات مثانه، خستگی، اختلال عملکرد جنسی، ضعف، و مشکلات شناختی استفاده‌شده است.

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی قوز پشت اینجا کلیک کنید.

 

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی افتادگی شانه اینجا کلیک کنید.

 

 جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های ۰۲۱۲۶۷۲۲۰۰۳  و ۰۲۱۲۶۷۲۲۰۰۴ تماس حاصل فرمایید.

چه عواملی باعث بیماری ام اس می‌شود؟

---

در بیماری ام اس آسیب به میلین در سیستم عصبی مرکزی (CNS) و آسیب به رشته‌های اعصاب باعث تداخل انتقال سیگنال‌های عصبی بین مغز و نخاع و دیگر بخش‌های بدن می‌شود.

 عوامل خطر

---

درحالی‌که علت ام اس هنوز شناخته‌شده نیست، دانشمندان معتقدند که فعل و انفعالات چند عامل مختلف ممکن است باعث بروز این بیماری شود. ازجمله:

 عوامل ایمونولوژیک

در ام اس یک واکنش خود ایمنی غیرطبیعی به غلاف میلین در اطراف رشته‌های عصبی در سیستم عصبی مرکزی و همچنین رشته عصب حمله می‌کند.

 جغرافیا

به‌طورکلی ام اس در مناطق دورتر از خط استوا شایع‌تر است.

 عوامل محیطی

قرار گرفتن در معرض برخی از عوامل زیست‌محیطی قبل از بلوغ ممکن است فرد را برای ابتلا به ام اس در آینده مستعد کند.

 ویتامین D

بدن افرادی که در معرض تابش مقدار بیشتری از نور خورشید در طول سال قرار می‌گیرند، به‌طور طبیعی مقدار بیشتری ویتامین D تولید می‌کند که باعث حمایت از عملکرد سیستم ایمنی بدن می‌شود و ممکن است به محافظت در برابر بیماری‌های خود ایمنی مانند ام اس کمک کند.

 سیگار کشیدن

سیگار کشیدن خطر ابتلای فرد به ام‌اس را افزایش می‌دهد. در افراد سیگاری شدت  بیماری وخیم‌تر و پیشرفت بیماری سریع‌تر است.

 عوامل عفونی

دلایل قطعی درباره‌ی تأثیر ویروس‌ها، باکتری‌ها و میکروب‌ها در ایجاد ام‌اس وجود ندارد.

 عوامل ژنتیکی

اگرچه  بیماری ام اس ارثی نیست، داشتن خویشاوند درجه‌ی یک مانند پدر و مادر یا خواهر و برادر که مبتلا به ام اس هستند، به‌طور قابل‌توجهی خطر ابتلا فرد به این بیماری را افزایش می‌دهد.

 سن

اکثر بیماران مبتلابه ام‌اس بین سنین 20 تا 50 سال تشخیص داده‌شده‌اند، اگرچه ام اس می‌تواند در کودکان و کهن‌سالان نیز رخ دهد.

 جنسیت

ام اس حداقل دو تا سه برابر در زنان شایع‌تر از مردان است که این آمار نشان می‌دهد که هورمون نیز ممکن است نقش مهمی در تعیین افراد مستعد ابتلا به ام اس بازی کند.

 علائم

---

ازآنجاکه ام اس باعث آسیب سیستم عصبی مرکزی می‌شود، تقریباً همه‌ی عملکردهای بدن می‌تواند تحت تأثیر منفی قرار گیرند. بااین‌حال، علائم شایع عبارت‌اند از:

• خستگی
• ضعف: ضعف در اثر ام اس ناشی از عدم استفاده از عضلات و یا صدمه به اعصابی است که باعث تحریک عضلات می‌شود.
• اختلال بینایی
• مشکلات حرکتی، راه رفتن
• گرفتگی: احساس خشکی و طیف گسترده‌ای از گرفتگی‌های عضلانی غیرارادی
• بی‌حسی یا گزگز: بی‌حسی صورت، بدن، و یا گزگز دست‌وپا
• سرگیجه: احساس عدم تعادل یا گیجی و به‌ندرت احساس سرگیجه
• درد: درد در بیماری ام اس شایع است.
• مشکلات مثانه
• مشکلات روده: یبوست و از دست دادن کنترل روده
• اختلالات شناختی: عملکرد مغز ازجمله توانایی پردازش اطلاعات ورودی، یادگیری اطلاعات جدید، سازمان‌دهی آن‌ها و توجه و دقت در درک محیط تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
• اختلالات احساسی: افسردگی شدید، نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و خنده و گریه غیرقابل‌کنترل

علائم ام اس که شیوع کمتری دارند شامل این موارد هستند:

• مشکلات گفتاری
• مشکلات بلع
• لرزش
• تشنج
• مشکلات تنفسی
• خارش
• سردرد
• از دست دادن شنوایی

علائم ام اس غیرقابل‌پیش‌بینی هستند، و ازنظر نوع و شدت در افراد مختلف و همچنین در یک شخص در بازه زمانی مختلف، متفاوت است. علائم ممکن است به‌طور کامل ناپدید یا خفیف شوند و یا ادامه یابند و باگذشت زمان شدیدتر شوند.

 تشخیص

---

تشخیص ام‌اس می‌تواند یک فرآیند چالش‌برانگیز باشد. در اوایل بیماری ام اس، علائم ممکن است غیراختصاصی و علائم مربوط به چند بیماری مرتبط با سیستم عصبی باشد. نشانه‌های اولیه ممکن است نادیده گرفته شوند. اگرچه هیچ تست آزمایشگاهی مشخصی هنوز برای اثبات و یا رد کردن ام اس در دسترس نیست، اما ام آر آی کمک بزرگی برای رسیدن به تشخیص قطعی است. معیارهای تشخیصی همراه با یافته‌های ام آر آی توسط کارشناسان این زمینه توسعه‌یافته و تجدیدنظر شده‌اند و به تشخیص دقیق و به‌موقع کمک کرده‌اند.

 درمان

---

 دارو

بیمار باید درمان با یکی از داروهای “اصلاح‌کننده بیماری”مورد تایید سازمان غذا و دارو  را در اسرع وقت پس از تشخیص قطعی بیماری ‌ام اس فعال و یا عود شده در نظر بگیرد. این داروها به کاهش التهاب در سیستم عصبی مرکزی، کاهش تداوم و شدت حملات ام اس و آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی کمک می‌کنند و پیشرفت ناتوانی را کند می‌کنند.

 فیزیوتراپی

این نوع از توان‌بخشی عمدتاً هنگام عود مجدد یا زمانی که فرد متوجه می‌شود دیگر نمی‌تواند وظایف مشخصی را انجام دهد، استفاده می‌شود. برای مثال، اگر ضعف پاهای فرد افزایش یابد، فیزیوتراپی می‌تواند از طریق تمرین‌های مقاومتی قدرت و کنترل را بهبود دهد. اسپاسم و گرفتگی عضلات را می‌توان با کشش و تکنیک‌های قرارگیری بدن در موقعیت مناسب که توسط یک فیزیوتراپ آموزش داده‌شده است، کاهش داد.

 مگنت تراپی و الکترومگنت تراپی

مگنت تراپی اگرچه درمان نیست اما می‌تواند بسیاری از علائم عمده ام اس، ازجمله اسپاسم، خستگی، عملکرد شناختی، تغییرات خلق‌وخوی و دیگر عملکردهای فیزیولوژیک دچار اختلال شده را کاهش دهد.

الکترومگنت تراپی فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بسیاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. الکترومگنت تراپی از طریق تأثیر بر روی جریان یون از طریق غشاهای متقاطع  و کانال‌های پروتئین، جریان سیگنال در نورون ناکارآمد را بالا می‌برد. میدان‌های الکترومغناطیسی همچنین سطح هورمون‌های مختلف ام‌اس را  تحت تأثیر قرار می‌دهند.

تحریک مغناطیسی مغز(TMS)

تحریک مغناطیسی مغز (TMS) یک روش غیرتهاجمی است که با استفاده از میدان‌های مغناطیسی سلول‌های عصبی در مغز را تحریک می‌کند و علائم ام‌اس را بهبود می‌بخشد. تحریک مغناطیسی مغز هنگامی‌که به قسمت موتور کورتس مغز اعمال می‌شود افسردگی و خستگی مربوط به بیماری ‌ام اس (MS) را بهبود می‌بخشد. اثرات اعمال تحریک مغناطیسی مغز ممکن است تا شش هفته پس از پایان تحریک باقی بماند.

 بیوفیدبک

بیوفیدبک ممکن است برنامه‌های کاربردی برای علائم مربوط به ام‌اس داشته باشد. برای اضطراب و بی‌خوابی، که مشکل تعداد زیادی از بیماران ام‌اس است، بیوفیدبک ممکن است باعث افزایش آرامش شود. همچنین ممکن است در درمان برخی از انواع درد مفید باشد. اسپاسم، بی‌اختیاری مثانه و روده، میگرن، و اختلالات عصبی ممکن است همه به بیوفیدبک پاسخ دهند.

 ماساژ درمانی

ماساژ درمانی می تواند به کاهش درد دست پاها در بیماران مبتلا به ام‌اس کمک کند. ماساژ پاها می‌تواند باعث کاهش گرفتگی عضلات شود. علاوه بر این، ماساژ درمانی به انعطاف‌پذیری و نهایتاً بهبود حرکت بیماران کمک می‌کند. ماساژ درمانی می‌تواند میزان استرس بیماران مبتلابه ام‌اس را کاهش دهد آن‌ها  را آرام نگه دارد.

 طب سوزنی

طب سوزنی درمان سنتی چینی است که شامل فروکردن سوزن بلند و باریک به نقاط مهم در بدن برای آزاد شدن انرژی است. طب سوزنی برای برخی از علائم مربوط به ام‌اس مفید است. طب سوزنی باعث کاهش بی‌حسی و گردن درد می‌شود .

 تحریک الکتریکی عملکردی(FES)

تحریک الکتریکی عملکردی(FES) با استفاده از سیگنال‌های الکتریکی کوچک اعصاب ساق پا را تحریک می‌کند و باعث می‌شود که عضلات منقبض شوند و حرکت کنند و درنهایت به راه رفتن فرد بیمار کمک می‌کند. در ام اس، بیشترین موارد استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی برای درمان افتادگی مچ پا است که به معنی اختلال در مسیرهای عصبی بین پاها و مغز است به‌طوری‌که جلو پا هنگام راه رفتن زاویه صحیح ندارد.

کاردرمانی

کاردرمانی بر مهارت‌هایی متمرکز است که برای انجام کارهای روزمره مثلاً شستن، لباس پوشیدن، پخت‌وپز، راه رفتن، نوشتن، رفتن به محل کار یا شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و یا اوقات فراغت مهم است.

 گفتار و بلع درمانی

درمانگر گفتار و بلع یک ارزیابی کامل از لب، گلو، زبان و حنجره می‌کند تا مشکلات اصلی را شناسایی کند و سپس با استفاده از روش‌های مختلف مانند تغییر موقعیت سر و بدن، کنترل در طول بلع و تغییر در رژیم غذایی برای حل مشکلات استفاده می‌کند.