بازدیدها: 104
درد جانبی آرنج که غالباً تحت عنوان آرنج تنیس‌بازان (تنیس البو) شناخته می‌شود یک وضعیت دردناک در تاندون‌های متصل به استخوان در قسمت خارجی (جانبی) آرنج می‌باشد. تاندون‌ها عضله را به استخوان متصل می‌کنند. عضله‌ی درگیر در این بیماری اکستانسور مچ دست در طرف رادیال می‌باشد که به خم و راست شدن و تثبیت مچ دست کمک می‌کند. در اثر تنیس البو، تحلیل پیوند تاندونی، تضعیف محل اتصال و ایجاد فشار بیشتر بر روی این ناحیه بوجود می‌آید. این امر می‌تواند منجر به درد در هنگام فعالیت‌هایی که این عضله فعال است، گرفتن و بلند کردن اجسام و یا نگه داشتن وسایل سنگین شود. ورزش‌هایی مانند تنیس مرتبط با این بیماری هستند اما بسیاری فعالیت‌های وزشی یا غیر ورزشی دیگر می‌توانند موجب بروز بیماری آرنج تنیس‌بازان شوند.
روش‌های درمانی متعددی وجود دارند که می‌توانند برای درمان آرنج تنیس‌بازان موثر باشند. متخصصین ما در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته دکتر سعادتی از تکنیک‌های فیزیوتراپی مانند الکتروتراپی (TENS)، اولتراسوند تراپی، لیزر تراپی، ماساژ درمانی و ورزش‌های مخصوص آرنج تنیس بازان و درمان با شاک ویو برای درمان درد آرنج استفاده می‌کنند. جهت آگاهی و اطلاعات بیشتر در زمینه موارد درمان فیزیوتراپی مناسب برای آرنج تنیس بازان، می‌توانید با شماره‌های 02126722003 و 02126722004 تماس حاصل فرمایید.
دلایل بروز آرنج تنیس‌بازان
استفاده‌ی مفرط از عضله
دلیل این بیماری می‌تواند مرتبط و یا غیر مرتبط با نوع فعالیت کاری باشد. فعالیتی که از طریق فشار بر جزء اکستنسور عضله-تاندون موجب ایجاد فشار بر محل اتصال تاندون می‌شود، کشیدگی در تاندون را افزایش می‌دهد. این فشارها می‌توانند ناشی از محکم گرفتن راکت یا فعالیت‌های تکراری مانند بریدن گوشت، لوله‌کشی، نقاشی، بافندگی و غیره باشند.
تروما
یک ضربه‌ی مستقیم بر آرنج ممکن است منجر به تورم تاندون و در نتیجه تحلیل آن شود. یک حرکت، نیرو یا فعالیت ناگهانی شدید نیز می‌تواند به تاندون آسیب برساند.
چه افرادی مبتلا به تنیس البو می‌شوند؟
متداول‌ترین گروه سنی که این بیماری بر آنها تاثیر می‌گذارد افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال هستند، اما ممکن است در گروه‌هایی سنی جوان‌تر یا مسن‌تر، هم در زنان و هم در مردان مشاهده شود.
علائم و نشانه‌های آرنج تنیس‌بازان
درد دلیل اصلی بیمارانی است که به دنبال مراقبت‌های پزشکی هستند. درد در قسمت بیرونی آرنج، روی ناحیه‌ی استخوانی که اپی‌کندیل خارجی نامیده می‌شود، قرار دارد. این ناحیه نسبت به لمس حساس می‌شود. درد همچنین در اثر هر فعالیتی که موجب فشار بر تاندون می‌گردد مانند گرفتن یا بلند کردن اجسام نیز احساس می‌شود. در هنگام فعالیت درد معمولاً در محل آرنج شروع شده و ممکن است با حرکت در امتداد ساعد تا کف دست کشیده شود. گاهی اوقات هر حرکتی در آرنج می‌تواند دردناک باشد.
تشخیص آرنج تنیس‌بازان
- بررسی سابقه‌ی بیماری. فیزیوتراپیست‌های ما سوالاتی درباره‌ی علائمتان می‌پرسند و شما را معاینه می‌کنند. ممکن است سابقه‌ی پزشکی، سرگرمی‌ها و شغلتان نیز پرسیده شود.
- معاینه- معمولاً از طریق معاینه‌ی دست و پرسیدن سوالاتی درباره‌ی نحوه‌ی بروز علائم آرنج تنیس بازان و آنچه که موجب بدتر شدن آنها می‌شوند، تنیس البو تشخیص داده می‌شود.
- آزمایش‌های تصویربرداری- ممکن است فیزیوتراپیست‌های ما از شما بخواهند که برخی آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی را انجام دهید. در سونوگرافی از امواج صوتی برای تهیه‌ی تصویری از داخل بدن استفاده می‌شود. همچنین ممکن است آزمایش‌های دیگری چون تصویربردای با اشعه ایکس برای تعیین دلایل درد از جمله شکستگی استخوان انجام شود.
درمان آرنج تنیس‌بازان
استراحت
به آرنج و تاندون خود استراحت دهید. اگر آرنج تنیس بازان در اثر یک فعالیت کاری باشد در صورت وجود با پزشک محل کار خود مشورت کنید و یا مشکل خود را با کارفرما در میان بگذارید. در صورت امکان نوع فعالیت خود را در محل کار تغییر دهید تا دست فرصت بهبودی پیدا کند.
استفاده از یخ
قرار دادن کمپرس یخ یا کیسه‌ی آب گرم بر روی آرنج می‌تواند برای مدتی درد را تسکین دهد. اما نباید مستقیم بر روی پوست استفاده شوند زیرا ممکن است موجب آسیب‌دیدگی گردند.
دارو درمانی
در صورت نیاز به تسکین درد می‌توانید از داروهای بدون نسخه مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید. داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) به شکل کرم یا ژل در دسترس هستند. می‌توانید آنها را بطور مستقیم روی پوست قرار دهید یا از قرص استفاده کنید.
تزریق استروئید
استروئید یک داروی ضد التهابی قوی است که می‌توان به ناحیه‌ی آسیب دیده تزریق کرد. این دارو نباید بیشتر از ۳ بار تزریق شود.
بریس
بریس جهت بیماری آرنج تنیس‌بازان، نواری است که روی عضله‌ی ساعد و در پایین آرنج پوشیده می‌شود و می‌تواند فشار روی تاندون و ساعد را کاهش دهد تا امکان بهبودی فراهم شود.
فیزیوتراپی
انجام فیزیوتراپی و ورزش‌های کششی و تقویتی ممکن است موثر باشد. روش‌هایی مانند اولتراسوند یا گرما درمانی نیز می‌توانند مفید باشند.
ماساژ عمقی و حرکات مالشی
ترکیبی از ماساژ عمقی عضلات ساعد (برای افزایش گردش خون) و حرکات مالشی تاندون (جهت کاهش بافت چسبنده‌ی اسکار) اغلب درمان‌هایی موثر برای آرنج تنیس‌بازان است. ابتدا باید از حرکات مالشی و در آخر از ماساژ استفاده شود.
الکتروتراپی
بطور کلی آسیب‌دیدگی‌هایی که موجب تورم شده‌اند نسبت به الکتروتراپی واکنش خوبی نشان می‌دهند؛ این آسیب‌دیدگی‌ها عبارتند از رگ به رگ شدن مچ پا و آسیب‌دیدگی‌های ناشی از استفاده مفرط مانند تنیس. تاثیرات الکتروتراپی شامل کاهش درد، افزایش قدرت، افزایش دامنه حرکتی، افزایش سرعت و تقویت انقباضات عضلانی و افزایش میزان جذب مواد غذایی می‌باشند.
چندین نوع روش الکتروتراپی وجود دارد که عبارتند از:
- درمان با اولتراسوند: در این روش از امواج صوتی برای تسریع روند بهبودی استفاده می‌شود.
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): این درمان با دستکاری اعصاب موجب کاهش احساس درد شده و یک احساس سوزن سوزن شدن در اثر این روش ایجاد می‌شود.
- لیزر درمانی: از لیزر درمانی گاهی اوقات برای ترمیم بافت آسیب‌دیده استفاده می‌شود؛ استفاده از لیزر به این معنی است که درمان می‌تواند هم دقیق و هم قوی باشد.
شاکویو تراپی
شاکویو تراپی موجب تسریع تسکین درد شده و با کارایی بیش از ۷۰ درصد در حداکثر ۵ جلسه‌ی درمانی از طریق اعمال امواج ضربه‌ای (شوک) بر روی ناحیه‌ی آسیب دیده در اطراف آرنج، موجب درمان بیماری می‌شود.
ورزش‌های آرنج گلف‌بازان
کشش عضلات فلکسور و اکستنسور مچ دست
دست خود را بصورت مستقیم به جلو دراز کنید بطوری که کف دست به طرف زمین باشد. سپس دست دیگر خود را در انتهای دست دراز شده قرار دهید و به طرف پایین فشار دهید و مچ دست را خم کنید بطوری که کف دست به سمت خودتان برگردد، ۱۵ تا ۲۰ ثانیه در این وضعیت بمانید.
فشردن توپ، کشش ساعد و مچ دست
ورزش‌های فشردن توپ موجب افزایش قدرت و پایداری عضلات می‌گردند بطوری که عضلات بتواند تحمل ورزش با وزنه را داشته باشند. یک توپ فشاری نرم را به مدت چند ثانیه در دست خود محکم نگه دارید و سپس رها کنید. این حرکت را ۱۵ بار در روز تکرار نمایید.
تقویت عضلات ساعد در حالت کف دست به سمت بالا
ساعد خود را روی یک میز قرار دهید بطوری که کف دست به طرف سقف باشد. یک قوطی نوشابه یا یک دمبل سبک را با دستان خود نگه دارید. دمبل را تنها با استفاده از مچ دست خود بالا بیاورید بطوری که ساعد روی میز باقی بماند و ۳ الی ۴ ثانیه در همین وضعیت نگه دارید. سپس دست خود را پایین ببرید. این ورزش را ۱۰ تا ۱۵ بار تکرار کنید.
تقویت عضلات ساعد در حالت کف دست به سمت پایین
ساعد و مچ دست خود را روی میز قرار دهید به طوری که کف دست به سمت پایین باشد. قوطی نوشابه یا یک دمبل سبک را در دست خود گرفته و مچ دست را بپیچانید و مجدداً به طرف پایین ببرید. این حرکت را ۱۰ تا ۱۵ بار تکرار کنید.
چرخش کف دست
ساعد خود را بچرخانید طوری که انگشت شست به طرف سقف باشد. ساعد را در تماس با میز نگه دارید و دمبل را بالا ببرید بطوری که مچ دست خم شود. پیش از پایین آوردن دمبل ۳ تا ۴ ثانیه دست خود را در این وضعیت نگه دارید.