بازدیدها: 339

اسپاسم (گرفتگی عضلات) اساساً به سفت شدن یا انقباض عضله اطلاق می‌شود که قابل‌ کنترل نبوده و تقریباً در هر عضله‌ای از بدن رخ می‌دهد، اما در عضلاتی که در امتداد ستون فقرات و کمر قرار دارند، شایع‌تر می‌باشد. گرفتگی عضلات کمر چندین علت دارد، كه شایع‌ترین آن‌ها خشکی کمر است. گرفتگی عضلات کمر، دفاع طبیعی بدن در برابر آسیب‌های ایجادشده است، اما این به‌هیچ‌ وجه بدین معنی نیست که باید نادیده گرفته شود.

 

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی قوز پشت اینجا کلیک کنید.

 

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی افتادگی شانه اینجا کلیک کنید.

چنانچه تا كنون به گرفتگی عضلات کمر دچار نشده‌اید و درد و آسیب احتمالی شما به‌ درستی تشخیص داده نشده است، متخصصین ما در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته دکتر سعادتی ممكن است روش‌های درمانی زیر را به‌ منظور التیام درد ناشی از آسیب کمر که منجر به گرفتگی عضلات کمر می‌شود، به شما پیشنهاد كنند:

سپس بعد از اینکه درد عضله برای مدت‌زمان معینی التیام یافت، متخصصین ما ورزش را به‌عنوان بخشی از روند درمان و یك برنامه پیشگیرانه تجویز می‌کنند. از آنجایی‌که درمان بر گرفتگی عضلات ناحیه میانی كمر متمركز می‌باشد، مراقبت از کمر جهت جلوگیری از آسیب به عضلات که باعث ایجاد درد می‌شود، از اهمیت بسیاری برخوردار است. جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های 02126722003 و 02126722004 تماس حاصل فرمایید.

علل گرفتگی عضلات کمر


  • گرفتگی عضلات و خشکی کمر زمانی رخ می‌دهد که یك عضله به میزان بالایی توسط سیستم عصبی تحریک شود، یا زمانی كه عضله تلاش می‌کند تا مشکل ایجاد شده در یك مفصل، عضلات، تاندون‌ها یا رباط‌ها را جبران کند.
  • گرفتگی عضلات اسکلتی نیز به دلیل عدم تعادل الکترولیت و خشکی رخ می‌دهد.
  • گرفتگی‌ها به‌طور ناگهانی رخ‌ داده، دردناک بوده و معمولاً کوتاه‌مدت هستند. جبران‌های طولانی‌مدت توسط عضله و استفاده بیش‌ از حد از عضلات كمر ممكن است در اثر انجام فعالیت‌های معمول روزانه رخ دهد.
  • آسیب‌ها همچنین می‌تواند ناشی از سقوط (افتادن) یا تصادف با وسیله‌ی نقلیه‌ی موتوری باشد. استفاده بیش‌ از حد از عضلات برای مدت‌زمانی طولانی به‌ منظور جبران یک مشکل اساسی موجب اتمام انرژی و مایع سلول‌های عضله و در نتیجه تحریك بیش ‌از حد عضله می‌گردد. این تحریک‌پذیری نوبه خود موجب انقباض‌های شدید می‌گردد.
  • عدم گرم کردن مناسب بدن قبل از تمرینات ورزشی
  • پارگی دیسک مهره‌ای
  • آرتروز ستون فقرات
  • آرتروز کمر
  • بیماری دیسک استحاله‌ای (دژنراتیو)
  • تنگی کانال نخاعی
  • فتق دیسک
  • سنگ کلیه
  • سیکل قاعدگی
  • شکل غیرطبیعی ستون فقرات
  • عفونت یا تومور

عوامل خطر


خطر گرفتگی عضلات کمر در افراد دارای اختلالات زیر، افزایش می‌یابد:

  • نیمه دررفتگی (نا هم‌ترازی مهره‌ای که موجب فشار عصب می‌گردد)
  • خشکی و یا عدم تعادل الکترولیت
  • عضلات ضعیف یا انعطاف‌ناپذیر در امتداد ستون فقرات
  • عضلات شکمی ضعیف
  • لگنی که سر آن (نوک آن) جلوتر از حد نرمال باشد.
  • همسترینگ‌های (عضلات عقب ران) تنگ
  • وضعیت بدنی نامناسب
  • کار کردن در محیط گرم یا مرطوب
  • توده‌ی عضلانی تحلیل رفته
  • اختلالات دیابت، اعصاب، کبد یا تیروئید

علائم


گرفتگی خفیف

در صورت ابتلا به گرفتگی‌های خفیف، مراقب باشید. توصیه می‌کنیم به پزشک مراجعه کنید چرا که همین گرفتگی‌های خفیف می‌توانند شروعی باشند برای آنچه در آینده برای شما اتفاق خواهد افتاد. شایع‌ترین علائم عبارت‌اند از:

  • درد کمر به‌طور حتم
  • در برخی از موارد درد تا مفصل ران، سرین (کفل) و حتی قسمت بالای ران کشیده می‌شود.
  • ممکن است خشکی را در مسیر گردن تا پایین کمر تجربه کنید.
  • ضعف و خستگی عضله نیز از علائم شایعی هستند.

بروز مشکلات عصبی همراه با مشکلات اسکلتی عضلانی نیز چندان نادر نیست.  این مشکلات عصبی ممكن است شامل موارد زیر باشد:

  • سردرد
  • گزگز و سوزن سوزن شدن در قسمت پایین ستون فقرات و ساختارهای اطراف آن
  • و در برخی موارد، ممكن است به شکل سیاتیک یا سندرم پیریفورمیس بروز كند.

گرفتگی‌های شدید

زمانی که هر یک از علائم زیر را احساس کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

  • ناهماهنگی و عدم توانایی در حفظ تعادل کامل
  • گزگز شدید تا جایی که با از دست دادن حس در اندام‌ها یا کمر یا گردن باشد .
  • گزگز دست‌وپا
  • از دست دادن کنترل روده و مثانه

تشخیص


چنانچه به‌طور مکرر، با گرفتگی كمر درگیر هستید، باید توجهی دقیق به علائم داشته باشید. نوشتن این علائم می‌تواند مفید باشد. داشتن اطلاعات دقیق به هنگام مراجعه به پزشک می‌تواند در زمان صرفه‌جویی کرده و مانع از انجام  آزمایشات غیرضروری گردد.

درمان گرفتگی کمر


استراحت

48 ساعت استراحت، به‌ویژه پس از یک آسیب جزئی، دستورالعمل خوبی است. زمانی که کمر به مدت چند روز کار نکند، بافت و ریشه‌ها فرصت التیام یافتن پیدا می‌کنند. توجه داشته باشید که استراحت به معنای خوابیدن نیست. تنها استراحت كنید.

گرم یا سرد كردن

گرم یا سرد كردن مستقیم ناحیه پایین کمر  و ناحیه گرفتگی و خشکی کم می‌تواند موجب کاهش تورم و التهاب و نیز تسكین درد گردد. گرما موجب گشاد شدن رگ‌های خونی و در نتیجه افزایش اکسیژن‌رسانی به كمر شده و به کاهش گرفتگی عضله کمک می‌کند. سرما رگ‌های خونی را تنگ کرده و جریان خون به ناحیه‌ی کمر را کاهش می‌دهد که به كاهش التهاب منتهی می‌گردد.

دارو

داروهایی از قبیل داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی که معمولاً منسوب به SDIASN هستند و شل کننده‌های عضلانی نیز می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند.

منیزیم

انجام تمامی فعل‌وانفعالات عصبی – عضلانی مستلزم وجود منیزیم است. به همین دلیل است که از منیزیوم با نام “جرقه‌ی زندگی” یاد می‌شود. بسیاری از عملکردهایی که در سطح بیولوژیکی اتفاق می‌افتند نیازمند وجود منیزیم هستند. این سطح شامل ساخت و جایگزینی سلول است. منیزیم، به سه روش به درمان درد عضلانی شما می‌پردازد:

  • فعال‌سازی آنزیم‌های منتقل‌کننده انرژی
  • کمک به انتقال سیگنال‌های عصبی
  • شل کردن عضلات

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی شامل دو نوع درمان فعال و غیرفعال است. درمان‌های غیرفعال به ریلکس شدن شما و بدنتان کمک می‌کند. برنامه‌ی درمان گرفتگی عضلات کمر شما با درمان‌های غیرفعال شروع می‌شود تا بدن شما التیام پیدا کند اما هدف، وارد شدن به درمان‌های فعال است. این درمان‌ها شامل تمریناتی برای تقویت بدن شما و پیشگیری از عود مجدد درد در ناحیه بالای كمر است. فیزیوتراپی شامل موارد زیر می‌باشد:

تحریک الکتریکی عصب (TENS)

تحریك الكتریكی عصب عضله‌ی از طریق شدت ‌جریان‌های متغیر ( اما ایمن) برق به تحریك كمر شما می‌پردازد. این درمان به کاهش گرفتگی عضله کمر کمک کرده و تولید اندورفین (مسکن‌های طبیعی شما) بدن شمارا افزایش می‌دهد.

 اولتراسوند تراپی

اولتراسوند با افزایش گردش خون، به کاهش گرفتگی‌های عضلات کمر، انقباض عضلات ، تورم، خشكی و درد کمک می‌کند. اولتراسوند از طریق ارسال امواج صوتی به عمق بافت‌های عضله و ایجاد حرارت ملایم که باعث افزایش گردش و التیام درد می‌شود، عمل می‌کند.

 کایروپراکتیک و درمان‌های دستی

درمان کایروپراکتیک بیشتر برای اختلالات سیستم‌های عصبی و اسکلتی – عضلانی استفاده می‌شود. این درمان بر بافت سخت، ستون فقرات و مفاصل متمرکز می‌شود. درمان‌های دستی یا تنظیم ستون فقرات، شایع‌ترین روش برای درمان درد کمر یا درد گردن می‌باشد.

ماساژدرمانی

گرفتگی عضلات کمر و نواحی پُرکار تحت ‌فشار و هم‌چنین عضلات کشیده شده با ماساژ قابل ‌درمان می‌باشد. بعلاوه، ماساژ از طریق دست‌کاری بافت نرم سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لایه‌های فوقانی عضلات مستقیماً از ماساژ بهره‌مند می‌شوند، چون جریان آزاد مایعات و انرژی را تقویت می‌نماید.

كشش یا تمرینات ورزشی

تمرینات ورزشی که به افزایش فضای بین مهره‌ها کمک می‌کنند، فشار بر روی عصب‌ها را کاهش می‌دهند. ورزش‌هایی که باعث كشش عضلات کمر و مفصل ران می‌شوند و عضلات شکمی را تقویت می‌کنند نیز توصیه می‌شوند. همچنین می‌توانید برای رهایی از خشكی عضلات و افزایش میزان حرکت (تحرک)، ورزش‌های کششی را انجام دهید. این کشش‌ها باید در عضله‌ای که گرفته است صورت بگیرند. کشش برای کمر باید به‌صورت خم شدن و لمس انگشتان شست پا باشد، برای گرفتگی ساق، پای خود را به دیوار قرار داده و فقط آن را لمس کنید. نیازی به تمرینات فشرده نیست، در واقع، تمرینات باید سبک باشند تا مؤثر واقع شوند.

باید به خاطر داشته باشید که اندام خود را بیش ‌از حد نکشید چرا که این امر منجر به آسیب شدید عضلات می‌شود. هر کششی باید به مدت 30 ثانیه بوده و سپس رها شود و در صورت لزوم مجدداً تکرار گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید