بازدیدها: 0
مچ پا بسیار قوی است، بنابراین مفصل مچ پا به ندرت در می‌رود. هرگونه آسیب ناشی از فشار روی مفصل پاشنه پا باعث می‌شود استخوان‌های مجاور ارتباطشان را با یکدیگر از دست داده و منجر به دررفتگی مچ پا شود. دررفتگی مچ پا معمولا در اثر کشش، شکستگی مچ پا یا پارگی رباط‌های جانبی اتفاق می‌افتد. دررفتگی ممکن است در هر جهتی باشد و بسیار دردناک است. در رفتگی ممکن است فوقانی ، خلفی یا قدامی باشد. تمام رباط‌های یک سمت پاره شده و باعث دررفتگی مچ پا می‌شود. درمان با فیزیوتراپی و توانبخشی مفصل دررفته را باید زمانی که متخصص فیزیوتراپی تشخیص داد، شروع کرد.
فیزیوتراپی برای تمام بیمارانی که مچ پایشان در رفته، ضروری است زیرا توانبخشی نامناسب منجر به کسب نتیجه ضعیف شده و احتمال دررفتگی مجدد زیاد خواهد بود. در دوره‌ای که بیمار تحرکی ندارد، می‌تواند تمرینات ورزشی ملایم را تحت نظر متخصص فیزیوتراپی انجام دهد. روش‌های فیزیوتراپی که توسط متخصصین ما در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته دکتر سعادتی استفاده می‌شوند می‌توانند روند درمان را تسریع کرده، به بیمار اطمینان دهند که بهترین نتیجه را کسب خواهد نمود و احتمال دررفتگی مجدد را کاهش دهند. درمان شامل موارد زیر خواهد بود:
- ماساژ بافت نرم
- الکتروتراپی TENS (به عنوان مثال اولتراسوند)
- مغناطیس درمانی
- تحرک دادن به مفصل
- ورزش‌هایی برای افزایش انعطاف‌پذیری، قدرت و تعادل
- هیدرودرمانی
- آموزش
درصد موفقیت درمان با فیزیوتراپی عمدتا به رضایت بیمار بستگی دارد.
جهت اطلاعات بیشتر، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با ما از طریق شماره‌های 02126722003 و 02126722004 تماس حاصل فرمایید.
علل
یکی از رایج‌ترین علل در رفتگی مچ پا، پیچیدگی ناگهانی پا است. ورزشکارانی که دچار دررفتگی مچ پا می‌شوند اغلب آنهایی هستند که ورزش‌های تماسی انجام می‌دهند و روی سطوح ناهموار و ناصاف می‌دوند، یا ورزشکارانی که از قدیم مچ پایشان آسیب دیده است. افرادی که به آرتریت مبتلا هستند و عضلاتشان قدرت کشش کمی دارد نیز در خطر در رفتگی مچ پا هستند.
علائم
علائم مچ پای دررفته یا دررفتگی مچ پا شامل موارد زیر می‌باشد:
- درد ناگهانی شدید.
- ناتوانی در استفاده از مچ پا.
- به نظر می رسد مچ پا کج شده و یا تغییر شکل داده، چون ارتباط تیبیا و فیبولا با یکدیگر قطع شده است.
- حساسیت
- تورم
- در صورت آسیب عصب، پا دچار بی‌حسی و سوزش می‌شود.
- اگر جریان خون کاهش یابد، پا سرد شده یا رنگ آن آبی یا سفید می‌شود.
درمان
سرما درمانی
سرما درمانی می‌تواند درد را کاهش داده، و مانع خونریزی و تورم مفصل مچ پا نیز می‌شود. با استفاده از سرما درمانی، دررفتگی مچ پا یا مچ پای دررفته سریع‌تر بهبود می‌یابد و احتمال ایجاد هماتوما (تومور یا غده محتوی خون خارج شده از رگ‌ها) و تورم مفصل کمتر خواهد بود.
درمان با حرارت
درمان با حرارت شامل استفاده از پد حرارتی یا اعمال نور مادون قرمز به طور مستقیم است. درمان با حرارت به کاهش درد کمک می‌کند. درمان با حرارت برای دردهایی که مدت زمان طولانی طول می‌کشند و دردهای مزمن، توصیه می‌شود. درمان با حرارت اغلب به بهبود گردش خون کمک می‌کند. در 2 تا 3 هفته اول پس از آسیب دیدن مچ پا، که منجر به دررفتگی شده، باید از درمان با حرارت اجتناب کرد.
بریس‌ها و گچ برای مچ پاهای در رفته
بلافاصله پس از جا انداختن مچ در رفته ، مچ پا در بریس یا گچ قرار می گیرد. بریس یا گچ به مدت 4 تا 6 هفته رها می‌شود. پس از 2 تا 4 هفته مچ پا بررسی شده و موقعیت مفصل ارزیابی می‌شود.
درمان
- NSAIDها. کپسول‌های مفصل و رباط‌ها، پس از آسیب دچار التهاب می‌شوند. التهاب با داروهای ضد التهاب (NSAID) درمان می‌گردد.NSAID ها در برخی موارد پس از ایجاد زخم و شکستگی، برای کاهش التهاب بافتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- آرام بخش‌های عضلانی – دررفتگی مچ پا و مچ پای دررفته از مواردی هستند که با اسپاسم عضلات ساق پا و کف پا ارتباط دارند. اسپاسم عضلانی مداوم باعث افزایش درد حاد ناشی از دررفتگی مچ پا می‌شود. اسپاسم عضلانی با آرام بخش‌های عضلانی درمان می‌شود.
فیزیوتراپی
توصیه می‌شود که بیمار پس از بهبودی با دیگر روش‌های درمانی ، فیزیوتراپی نیز انجام دهد. عضلات ساق پا و کف پا اغلب پس از بی تحرکی طولانی مدت پا و کف پا در حین درمان، لاغر و ضعیف می‌شوند. فیزیوتراپی کمک می‌کند که عضلات پا مجددا قوی شوند و باعث برگشت حرکات مفصل می‌شود. مفصل مچ پا پس از بی‌تحرکی در مدت درمان و بخاطر قرار داشتن در بریس و گچ، سفت و سخت شده است.
درمان دستی و استئوپاتی
درمان دستی واستئوپاتی شامل روش‌هایی مانند، ماساژ، تحرک، سوزن خشک، کشش و مغناطیس درمانی است. همچنین کایروپراکتیک می‌تواند در بهبود حرکات و عملکرد مچ پا بعد از دررفتگی مفید باشد. کایروپراکتیک معمولا زمانی شروع می‌شود که متخصص فیزیوتراپی اجازه انجام آن را بدهد.
ماساژ درمانی
ماساژ درمانی می‌تواند به چند روش در توانبخشی مچ در رفته، پس از دوره‌ای بی تحرکی، مفید باشد. ابتدا، برای کاهش التهاب اطراف مچ می‌توان از ماساژ آرام در اطراف مچ پا، ساق پا و ماهیچه‌های شین استفاده کرد. پس از تسکین درد، می‌توان از روش‌های عمیق‌تر برای کمک به شل شدن عضلات ساق پا و عضلات شین و همچنین افزایش دامنه حرکات استفاده کرد.
تحریک الکتریکی عصب (TENS)
تحریک الکتریکی عصب (TENS) یک روش درمانی فیزیوتراپی است که با انتقال پالس‌های الکتریکی به فیبرهای عصبی، که در زیر سطح پوست قرار دارند، کار می‌کند. این روش باعث می‌شود سیگنال‌های درد از طريق رشته‌های نخاعی و سيستم عصبی محيطی به مغز نرسند و درد مچ را کاهش می‌دهد. همچنين روش تحریک الکتریکی عصب با توليد اندورفين‌ها که کاهش‌دهنده‌های درد در بدن هستند، باعث کاهش درد می‌شود.
درمان با لیزر سرد
درمان با لیزر سرد(یا لیزر کم توان) یک تکنولوژی درمانی کاملا بی خطر، بدون درد و مؤثر در درمان آسیب‌های شدید و دردهای مزمن مچ پا است. در درمان با لیزر سرد، نور قرمز و ماوراء قرمز بر روی مچ در رفته می‌تابد تا باعث تحریک سلولهای ترمیم کننده‌ی مچ در بدن شده و التهاب و درد را کاهش دهد.
شاک ویو تراپی
شاک ویو تراپی یک روش فیزیوتراپی برای افزایش سرعت بهبود بافت نرم مچ پا و آسیب‌های وارده به استخوان پس از دررفتگی مچ پا، و تسکین درد ناشی از دررفتگی مچ پا است. این روش با افزایش گردش خون، روند بهبود استخوان مچ پا و عضلات را تسریع کرده و باعث می‌شود بافت آسیب دیده به تدریج بازسازی شده و بهبودی حاصل شود.
تحریک مغناطیسی عملکردی (FMS)
تحریک مغناطیسی عملکردی (FMS) روشی جدید برای ترمیم بافت استخوان بعد از دررفتگی مچ پا است که با القاء میدان الکتریکی به محل دررفتگی مچ پا، باعث تحریک ترمیم محل دررفتگی و از طرف دیگر با القاء میدان مغناطیسی به سلولهای استخوان و عضلات مچ پا نفوذ کرده و با افزایش تبادل یون و افزایش جریان خون در بافت اطراف محل دررفتگی، اکسیژن رسانی را افزایش داده و منجر به احیاء و بازسازی استخوان مچ پا می‌شود.
میکرو واس درمانی (Micro-Vas)
میکرو واس درمانی (Micro-Vas) با القاء ایجاد بلاک کننده‌های عصبی باعث کاهش انتقال سیگنال‌های درد و تحریک ترشح اندورفین می‌شود. فرم الکتریکی امواج ارسالی توسط دستگاه میکرو واس با مویرگ زایی و افزایش خون رسانی و در نتیجه اکسیژن رسانی به بافت استخوان، باعث تحریک ترمیم و رشد بافت استخوان در محل شکستگی جوش نخورده استخوان می‌شود.
ورزشی برای توانبخشی مچ پای دررفته
انجام حرکت درمانی هنگامی شروع می‌شود که شکستگی مچ پا و دررفتگی، بهبود یافته باشند. این حرکات شامل طیفی از حرکات، کشش و تمرینات قوی کننده است. اگر شکستگی ساده باشد، ممکن است پزشک تمریناتی را توصیه کند که می‌توانید در خانه انجام دهید.
- حرکت کششی با حوله
- کشش ساق پای ایستاده
- کشش سولوس ایستاده
- کشش آشیل‌ها
- حرکت بالا گرفتن پاشنه
- حرکت استپ آپ
- مقاومت برگردان مچ پا
